زندگینامه
مصطفی چمران در اسفندماه سال ۱۳۱۱ هجری شمسی در شهر قم دیده به جهان گشود. دوران کودکی خود را در جنوب تهران سپری کرد. وی دوران دبستان خود را در مدرسه انتصاریه نزدیک پامنار گذراند و سپس به دبیرستان دارالفنون راه یافت و دو سال آخر را به صورت رایگان در دبیرستان البرز گذراند. او در طول این دوران همواره شاگرد ممتاز بود.
از سن 15 سالگی در انجمن اسلامی دانشآموزان شرکت میکرد و در درس تفسیر قرآن مرحوم آیتالله طالقانی، در مسجد هدایت حاضر میشد. در سال ۱۳۳۲ به دانشکده فنی دانشگاه تهران در رشته مهندسی برق راه یافت. در کنار تحصیل علم و دانش به فعالیتهای سیاسی نیز میپرداخت. در مبارزات سیاسی دوران دکتر مصدق از مجلس چهاردهم تا ملی شدن صنعت نفت شرکت داشت و از عناصر پرتلاش در پاسداری از نهضت ملی ایران در کشمکشهای این دوره بود. وی در سال ۱۳۳۷ با معدل و نمراتی ممتاز و با رتبه اول از دانشکده فنی دانشگاه تهران فارغالتحصیل شد و به خاطر رتبه ممتازی که در دوران تحصیل در دانشگاه کسب کرده بود توانست از بورس دانشجویان ممتاز استفاده کند. در اواخر سال ۱۳۳۷ به منظور ادامه تحصیل عازم امریکا شد و فوقلیسانس خود را در رشته مهندسی برق با درجه ممتاز در دانشگاه تگزاس گرفت. به دلیل رتبه بالایی که اخذ کر۵ه بود برای گرفتن مدرک دکترا به مهمترین دانشگاه امریکا «برکلی» در کالیفرنیا رفت و این دوره را نیز با بهترین درجه علمی، در میان برجستهترین دانشجویان از سراسر دنیا و زیر نظر مشهورترین اساتید در رشته الکترونیک و فیزیک پلاسما به پایان رساند و به کارهای تحقیقاتی مشغول و در کمپانی بل بر روی پروژه اقمار مصنوعی و موشکهای هدایتشونده در کنار بزرگترین و ورزیدهترین محققان و دانشمندان به کار مشغول شد. در امریکا در حین تحصیل دیری نمییابد که با همکاری برخی از دوستان انجمن اسلامی دانشجویان را پایهگذاری میکند.
در سال ۱۳۴۲چمران با همکاری جمال عبدالناصر به مصر رفت تا آموزش جنگهای چریکی ببیند. پس از دو سال سختترین دورههای چریکی و جنگهای پارتیزانی را میآموزد و چندی بعد خود به عنوان مدرس، این آموزشها را به مبارزین لبنانی و ایرانی تعلیم میدهد. اواخر سال ۴۹ بنا به دعوت امام موسی صدر رهبر شیعیان لبنان وارد سرزمین لبنان شد، به جمع آنان پیوست و از همکاران نزدیک وی شد. در ۲۸ بهمن سال ۵۷ چمران به ایران بازگشت. اولین مسئولیت وی پس از بازگشت به ایران معاونت نخستوزیری در امور انقلاب بود. در آزادسازی مریوان، پاوه ، نوسود، بانه و سردشت از وجود ضدانقلاب نقش فعال داشت. به پیشنهاد شورای انقلاب و به فرمان حضرت امام در تاریخ ۱۳۵۸.۸.۱۶ به وزارت دفاع منصوب شد. بعد از آن در انتخابات مجلس به عنوان نماینده مردم تهران به اولین دوره مجلس بثبورای اسلامی راه یافت. در تاریخ ۵۹.۲.۲۰ و در هنگام تشکیل شورای عالی دفاع از سوی رهبر کبیر انقلاب اسلامی به نمایندگی و مشاورت ایشان در این شورا برگزیده شد.
دکتر چمران پس از حمله ناجوانمردانه ارتش صدام به مرزهای ایران اسلامی به خدمت امام رسید و با اجازه ایشان به همراه حضرت آیتالله خامنهای به اهواز رفت. ستاد جنگهای نامنظم را سازماندهی کرد. سرانجام ظهر روز ۳۱ خرداد ۱۳۶۰در اثر اصابت گلوله خمپاره شهید و به لقاءالله پیوست.